F. Scott Fitzgerald
Lucyna Harmon
Powieści F. Scotta Fitzgeralda w tłumaczeniach polskich
Książka jest poświęcona polskim tłumaczeniom powieści F. Scotta Fitzgeralda (1896-1940). Odbiorcami monografii będą studenci i praktykujący tłumacze, ale też miłośnicy twórczości tego amerykańskiego prozaika i scenarzysty filmowego, nazywanego kronikarzem epoki jazzu, zaliczanego do klasyków literatury światowej. Na polski przetłumaczono wszystkie jego powieści oraz liczne opowiadania. Tytuły Wielki Gatsby, Ciekawy przypadek Benjamina Buttona, Czuła jest noc czy Piękni i przeklęci znane są też miłośnikom dobrego kina.
Prof. Lucyna Harmon kieruje Zakładem Przekładoznawstwa w Katedrze Anglistyki Instytutu Neofilologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jej liczne publikacje dotyczą — poza praktycznymi i naukowymi zagadnieniami dotyczącymi przekładu — literaturoznawstwa i językoznawstwa porównawczego.
Kalwin o sakramentach
Nauka o sakramenciech świętych Nowego Testamentu wzięta z czwartych ksiąg Instytucyj nabożeństwa krześcijańskiego Jana Kalwina i na polską rzecz przeniesiona
Przeł. Piotr Siestrzeńcewicz
Oprac. Wojciech Kriegseisen
Współpraca:
Kazimierz Bem
Ewa Cherner
Izabela Winiarska-Górska
Naukowa edycja polskiego przekładu sześciu rozdziałów (14‐19) czwartej księgi Institutio christianae religionis Jana Kalwina w przekładzie ewangelicko-reformowanego teologa Piotra Siestrzeńcewicza (wyd. w 1626 roku w Lubczu, druk Piotra Blastusa Kmity).
Piotr Siestrzeńcewicz (ur. ok. 1580, zm. ok. 1655) herbu Siestrzeniec lub Siestrzeńcewicz (odmiana herbu Strzała) studiował (1603-1607) na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie uzyskał tytuł magistra sztuk i był m.in. uczniem Davida Pareusa, wybitnego biblisty. Następnie udał się do słynnego Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. W latach 1609-1613 rektor szkoły dystryktowej w Oksie (Jednota Małopolska), następnie wileńskiej szkoły ewangelickiej. Od ok. 1617 do 1622 roku guwerner klientów radziwiłłowskich – litewskich studentów na uniwersytecie we francuskim Sedanie. Autor wielu panegiryków na cześć ewangelicko-reformowanych intelektualistów i magnatów, takich jak Bartłomiej Keckermann, Andrzej Wolan, liczni Radziwiłłowie czy Dorohostajscy. Siestrzeńcewicz zajmował wiele intratnych stanowisk i godności (płatny dworzanin Radziwiłłów, wychowawca ich potomków, opiekun bibliotek, świecki deputat Jednoty Litewskiej na konwokacje generalne, pisarz synodalny, cenzor wydawnictw, kurator gimnazjum w Kiejdanach. Odnosił nawet poważne sukcesy gospodarcze jako właściciel majątków i zarządca dóbr zastawnych.
Kwakrzy liberalni
Czekając na Boga
Rozpad i nowy sens kwakryzmu liberalnego
Światopogląd kwakierski zawiera oryginalne myśli o Bogu oraz o człowieku, jednak polskiemu czytelnikowi, nawet funkcjonującemu w kręgach humanistyki, jest mało znany. Książka jest prekursorską polską monografią o współczesnym kwakryzmie liberalnym. Kwakryzm był pozytywnie, niekiedy entuzjastycznie oceniony przez wielu wybitnych myślicieli, takich jak William James, Wolter, Gandhi, Karl Gustav Jung czy John Hick.
Trudno nie dostrzec wkładu tego wyznania do religijno-duchowych i społecznych dziejów świata zachodniego. Jedną z najbardziej radykalnych decyzji kwakrów było to, że jako pierwsi – i potem również w zasadzie jako jedyni – odrzucili duchowieństwo. Zrealizowali oni głoszoną powszechnie, ale właśnie niestosowaną w praktyce w pełni prawie nigdzie ideę równości wszystkich przed Bogiem. W ramach tego egalitaryzmu jako pierwsze wyznanie chrześcijańskie uznało również równość kobiet i mężczyzn, co umożliwiło przyznanie kobietom od początku istnienia ruchu prawa do głoszenia kazań i prowadzenia misji w kraju i za granicą.
Roman Kramsztyk
Krzysztof Prochaska
Roman Kramsztyk
„Zabili mnie dzisiaj”
Życie artystyczne Romana Kramsztyka w warszawskim getcie było wypełnione mnogością tworzonych przez niego rysunków. Przed wojną zasłynął maestrią swojej techniki rysunkowej. Używał sangwinowych kredek – także w getcie. Można śmiało powiedzieć, że rysunki Romana Kramsztyka wykonane w getcie warszawskim są głównymi bohaterami tej książki. Autor omawia warunki, w jakich Kramsztyk mieszkał i rysował. Odpowiada na wiele pytań. Kogo i co rysował? Kim byli pozujący? Jaką techniką i na czym rysował? Analizuje emocje artysty wobec swojej pracy i modeli, liczbę rysunków, które wykonał, oraz ich tytuły, Wreszcie – co się z nimi stało w dniu jego śmierci? Ile rysunków się uratowało z pożogi wojennej? Jakie były „pośmiertne” losy rysunków?.
Temat książki jest frapujący. Roman Kramsztyk był jednym z niewielu – spośród tych artystów malarzy uwięzionych przez Niemców w gettach lub obozach – którzy intensywnie, systematycznie i artystycznie rejestrowali otaczającą ich tragiczną rzeczywistość Żydów skazanych na zagładę. Rysował portrety, sceny zbiorowe, życie ulicy, typy ludzkie. Ten dokumentacyjny, artystyczny dorobek Kramsztyka z okresu getta wynosi ponad 150 rysunków. 143 prace zinwentaryzowano w pracowni artysty w dniu jego śmierci. Do tej liczby trzeba dodać nieznaną liczbę rysunków, które artysta co jakiś czas przekazywał na stronę „aryjską”, oraz te z portretów różnych osobistości z getta, które osoby sportretowane zatrzymały do swojej dyspozycji.
Książka jest bogato ilustrowana, wydrukowana w kolorach, na szlachetnym papierze, w nietypowym formacie (blok książki 25 x 20 cm) i w twardej oprawie. Zawiera szczegółowy indeks osób.
Gramatyka języka węgierskiego
Jolanta Jastrzębska
Gramatyka języka węgierskiego
z przykładami
Podręcznik jest adresowany do polskiego czytelnika i ten fakt nie pozostaje bez wpływu na sposób formułowania reguł gramatycznych. Omawiając poszczególne zagadnienia gramatyczne z zakresu fonetyki, fonologii, morfologii czy składni, autorka kładzie szczególny nacisk na analizę podobieństw i różnic w strukturach języków węgierskiego i polskiego, znacznie ułatwiając w ten sposób polskiemu czytelnikowi zrozumienie opisu.
Autorka od 1970 roku przez wiele lat pracowała w Katedrze Języków Ugrofińskich, na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu
w Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)
w Holandii, gdzie w roku 2000 awansowała na stanowisko associate professor. Węgierskie Stowarzyszenie Pisarzy przyznało jej nagrodę za imponujący dorobek na polu eseistyki o prozie węgierskiej. Za zasługi w szerzeniu wiedzy o literaturze i kulturze węgierskiej otrzymała w 2005 roku prestiżowe odznaczenie Pro Cultura Hungarica, przyznane przez węgierskie Ministerstwo Spuścizny Narodowej.
Scotland, Poland, Europe
The Meeting of Scotland and Europe
Edited by
Aniela Korzeniowska
and Izabela Szymańska
This is the ninth publication, including An International Journal of English Studies special issue devoted to Scotland (2020), to appear in our Scottish series, six of which have been the outcome of our Scotland in Europe conferences that we initiated in 2012. We celebrated our tenth anniversary in September 2022 with yet another fascinating and extremely fruitful meeting of scholars coming from a variety of countries and working within Scottish Studies in different parts of the world. The result of this meeting, of our discussions and exchange of views and experiences are presented in the following collection.
The book is divided into six parts, the first three being concerned with historical, political, and literary encounters respectively. The fourth part is devoted to Scotland’s most famous bard, Robert Burns, and his reception in Europe, the fifth to translation, while the sixth brings us up to our present times and to Scotland’s perspectives in a UK post-Brexit world.