Kalwin o sakramentach

Nauka o sakramenciech świętych Nowego Testamentu wzięta z czwartych ksiąg Instytucyj nabożeństwa krześcijańskiego Jana Kalwina i na polską rzecz przeniesiona
Przeł. Piotr Siestrzeńcewicz
Oprac. Wojciech Kriegseisen
Współpraca:
Kazimierz Bem
Ewa Cherner
Izabela Winiarska-Górska
Naukowa edycja polskiego przekładu sześciu rozdziałów (14‐19) czwartej księgi Institutio christianae religionis Jana Kalwina w przekładzie ewangelicko-reformowanego teologa Piotra Siestrzeńcewicza (wyd. w 1626 roku w Lubczu, druk Piotra Blastusa Kmity).
Piotr Siestrzeńcewicz (ur. ok. 1580, zm. ok. 1655) herbu Siestrzeniec lub Siestrzeńcewicz (odmiana herbu Strzała) studiował (1603-1607) na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie uzyskał tytuł magistra sztuk i był m.in. uczniem Davida Pareusa, wybitnego biblisty. Następnie udał się do słynnego Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. W latach 1609-1613 rektor szkoły dystryktowej w Oksie (Jednota Małopolska), następnie wileńskiej szkoły ewangelickiej. Od ok. 1617 do 1622 roku guwerner klientów radziwiłłowskich – litewskich studentów na uniwersytecie we francuskim Sedanie. Autor wielu panegiryków na cześć ewangelicko-reformowanych intelektualistów i magnatów, takich jak Bartłomiej Keckermann, Andrzej Wolan, liczni Radziwiłłowie czy Dorohostajscy. Siestrzeńcewicz zajmował wiele intratnych stanowisk i godności (płatny dworzanin Radziwiłłów, wychowawca ich potomków, opiekun bibliotek, świecki deputat Jednoty Litewskiej na konwokacje generalne, pisarz synodalny, cenzor wydawnictw, kurator gimnazjum w Kiejdanach. Odnosił nawet poważne sukcesy gospodarcze jako właściciel majątków i zarządca dóbr zastawnych.