Koń jaki jest, każdy widzi…
Damian Kaleta
Koń jaki jest, każdy widzi… inaczej?
Obraz konia w języku polskim i wybranych językach ugrofińskich
Koń to jedno z najważniejszych zwierząt w otoczeniu człowieka, a biorąc pod uwagę jego konotacje w kulturze — być może nawet zwierzę najważniejsze. Udomowiony prawdopodobnie na terenie północnego Kazachstanu ok. 3500 roku p.n.e., wykorzystywany był głównie jako zwierzę pociągowe. Łagodny i posłuszny z natury, a jednocześnie inteligentny i bardzo szybki — służył jako środek transportu, brał udział w wojnach, często decydując o losach bitew, a także dostarczał ciekawych rozrywek, jak np wyścigi rydwanów, turnieje rycerskie, a obecnie — gonitwy czy wyścigi zaprzęgów. Koń towarzyszył człowiekowi do czasów współczesnych i nawet dzisiaj, gdy konia żywego zastąpił już koń mechaniczny, jest zwierzęciem wyjątkowym, cieszącym się powszechną estymą i wzbudzającym podziw.
Damian Kaleta — doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, absolwent Kolegium Języków Obcych Uniwersytetu Łódzkiego oraz filologii ugrofińskiej w specjalności język węgierski na Uniwersytecie Warszawskim. Wykłada gramatykę i prowadzi zajęcia z praktycznej nauki języka węgierskiego w Katedrze Hungarystyki UW, gdzie pracuje jako adiunkt. Zajmuje się językoznawstwem opisowym i porównawczym oraz akwizycją języka. Od kilku lat wraz z zespołem lektorów KH bierze udział w projekcie naukowo-dydaktycznym, mającym na celu opracowanie internetowego, kompleksowego kursu języka węgierskiego dla Polaków. Interesuje się językami, historią i kulturą Europy Środkowo-Wschodniej, zwłaszcza Bałkanów, Estonii i krajów wchodzących niegdyś w skład monarchii Habsburgów.